Van de week snuffelde ik door mn alchemie verzameling. Woensdag mag ik een lezing geven in de Speakeasy van Arminius. Allemaal zeer geheim. Dus ik hoop dat deze column tussen ons blijft.
Speakeasy werd uitgevonden tijdens de drooglegging in de jaren twintig in Amerika.
Toen alcohol verboden was gaven ze daar de leukste feestjes.
Alchemie mocht al helemaal nooit. Van de kerk niet.
Waar komt die neiging bij mensen toch vandaan om elkaar van alles te verbieden?
En waarom werkt het bij mij averechts? Als iets niet mag krijg ik er meteen zin in.
We zullen het antwoord op deze vragen waarschijnlijk nooit achterhalen.
Waarom de alchemie mij veroverde weet ik wel. De kerk wilde niet dat het individu naar verlichting zou streven. Zolang gelovigen zich schaamden en schuldig voelden behield de dominee zijn macht. De angst voor God gaf hem een stok om mee te slaan. Wie braaf is komt in de hemel, hield hij zijn ezels een peentje voor. Of, als je wat geld gaf, ging hij persoonlijk voor je met de grote baas onderhandelen. De miljarden die deze truc heeft opgeleverd liggen nu nog in het belastingvrije Vaticaanstad op onze lieve heer te wachten.
Het komt zo'n Instituut natuurlijk niet goed uit als iedereen lood in goud kan veranderen. Met anderen woorden: je lagere gevoelens als schaamte en schuld in liefde om te zetten. Want dat belooft de alchemie. Het leert je om gelukkig te zijn. Te ontwaken.
De millenia oude traditie legt uit hoe je je angsten kunt transformeren. Om als God te worden, noemden ze dat. Of over water te lopen, zoals dat in de bijbel zo mooi wordt uitgedrukt.
Je reinste blasfemie! oordeelde de kerk.
Alchemisten waren kun leven niet zeker. Ze werden opgehangen. Aan een verguld schavot. Dat dan weer wel.
Vandaar dat deze 'tovenaars' zich in geheime genootschappen verenigden. En in ondergrondse laboratoria in potjes en pannetjes roerden.
Tegenover de buitenwereld deden ze of ze gek waren. Ze waren zogenaamd op zoek naar de steen der wijzen om lood in goud te veranderen. En aardbegieen in kamelen.
Intussen hielden ze het geheim van geluk wijselijk voor zichzelf.
In hun geschriften draait het om een mysterieuze scheppingsformule. Die ooit in een smaragden tafel werd gekrast door Thoth, een Egyptische God. Als je deze spreuk ontcijferde was je een Grandmaster Flash. Een grootmeester.
Het schijnt dat naarmate een vraagstuk vaker is opgelost het voor de volgende generatie steeds makkelijker wordt. Hoe dan ook. Ik had het mysterie binnen vijf minuten ontrafeld.
Nee. Natuurlijk ga ik dat hier niet verklappen.
Kom gewoon gezellig naar de Speakeasy, krijg je er een cocktail bij.
Comments